صادقی روش, محمد حسن. (1393). پهنهبندی پتانسیل خطر بیابانزایی با استفاده از رویکرد MADM و مدل آنتروپی شانون، مطالعه موردی: منطقه خضرآباد یزد. پژوهش های خاک (علوم خاک و آب), 28(3), 588-572. doi: 10.22092/ijsr.2014.100024
محمد حسن صادقی روش. "پهنهبندی پتانسیل خطر بیابانزایی با استفاده از رویکرد MADM و مدل آنتروپی شانون، مطالعه موردی: منطقه خضرآباد یزد". پژوهش های خاک (علوم خاک و آب), 28, 3, 1393, 588-572. doi: 10.22092/ijsr.2014.100024
صادقی روش, محمد حسن. (1393). 'پهنهبندی پتانسیل خطر بیابانزایی با استفاده از رویکرد MADM و مدل آنتروپی شانون، مطالعه موردی: منطقه خضرآباد یزد', پژوهش های خاک (علوم خاک و آب), 28(3), pp. 588-572. doi: 10.22092/ijsr.2014.100024
صادقی روش, محمد حسن. پهنهبندی پتانسیل خطر بیابانزایی با استفاده از رویکرد MADM و مدل آنتروپی شانون، مطالعه موردی: منطقه خضرآباد یزد. پژوهش های خاک (علوم خاک و آب), 1393; 28(3): 588-572. doi: 10.22092/ijsr.2014.100024
پهنهبندی پتانسیل خطر بیابانزایی با استفاده از رویکرد MADM و مدل آنتروپی شانون، مطالعه موردی: منطقه خضرآباد یزد
استادیارگروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان
چکیده
ارزیابی و تهیه نقشه پتانسیل شدت بیابانزایی همواره به عنوان یکی از ابزارهای برنامه ریزان در عرصه مدیریت مناطق بیابانی مطرح بوده است. با توجه به اهمیت کاربردی این نقشهها علیرغم توسعه فنون و روشهای کمی در طی سالهای اخیر، همچنان سعی میشود که روشهایی با خطای کمتر و ضریب اطمینان بیشتر ارائه گردد. در این رابطه با بررسی مدلهای پهنهبندی خطر بیابانزایی ملاحظه شد که نقیصهای که در تمامی این مدلها همواره مطرح بوده این است که در ارزشگذاری شاخصها، تنها ارزش مطلق هر شاخص در هر واحد کاری در نظر گرفته میشد و اولویت آنها در ایجاد شرایط بحرانی مد نظر قرار نمیگرفت که این امر منجربه دستیابی به نتایج غیر واقعی میشد. از این رو هدف این پژوهش ارائه مدلی به منظور طبقهبندی شدت بیابانزایی هم بر مبنای اولویت شاخصها نسبت به هم و هم اهمیت هر شاخص در هر واحدکاری میباشد و در این رابطه از مدل آنتروپی شانون استفاده شده است. این مدل که برگرفته شده از تئوری اطلاعات میباشد با ساختار سلسله مراتبی به ارزیابی پتانسیل خطر بیابانزایی در واحدهای کاری میپردازد و در انتها نتایج را به صورت نقشههای ارزیابی ارائه میدهد. مطالعات انجام شده نشان داد که 43/0% درصد از کل منطقه مطالعاتی به صورت شدید و 92/8% درصد به صورت نسبتاً شدیدی تحت فرایند بیابانزایی میباشد و بیابانزایی با شدت متوسط (18/57%) و نسبتاً متوسط (48/33%) به ترتیب، بیشترین سهم را در منطقه مطالعاتی به خود اختصاص داده است. در عین حال ارزش کمی شدت بیابانزایی برای کل منطقه از مجموع عوامل 065/0 (کلاس متوسط یا V) بدست آمد.
Zoning Desertification Potential Hazard Using MADM Approach and Shannon Entropy Model in Khezrabad Region, Yazd
نویسندگان [English]
M. H. Sadeghi Ravesh
چکیده [English]
Assessment and mapping of desertification potential has been considered as a planning tool in management of desert areas. Based on the importance of these maps, despite the development of techniques and quantitative methods in recent years, experts try to provide methods with fewer errors and more reliability. In this regards, studying desertification hazard zonation models revealed that in evaluation of indices, only the absolute value of each index in each work unit has been considered and their priorities in critical condition has been neglected, thereby leading to unrealistic results. Therefore this study aimed to present a model to classify desertification severity based on indices priority and the importance of each indicator in each work unit. In this regard, Shannon entropy model was used. This model, derived from information theory, evaluates potential risk of desertification by analytic hierarchy process in work units and finally presents the result as evaluation maps. The results showed that 0.43% and 8.92% of the study area faced severe and relatively severe desertification, while the greatest proportion of desertification belonged to medium (57.18%) and relatively medium (33.48%) class of desertification, respectively. However, quantitative value of desertification severity for the total area was 0.065, corresponding to medium class (V) of desertification.
ابتدای صفحه